Καθώς η πίεση αυξανόταν και τα πλήθη έτρεχαν για μια ματιά στην ιστορία, θα ήταν εύκολο για τον Phil Mickelson να καταρρεύσει.

Ένας παίκτης γκολφ που πολλοί πιστεύουν ότι θα είχε κερδίσει πολλά περισσότερα μεγάλα πρωταθλήματα αν δεν είχε φτάσει στο απόγειό του ταυτόχρονα με τον Τάιγκερ Γουντς, ο Μίκελσον είχε μια χρυσή ευκαιρία να κερδίσει τον έκτο σημαντικό του αγώνα εν μέσω δυσάρεστων συνθηκών στον τελευταίο γύρο του PGA Πρωτάθλημα στο Ocean Course, νησί Kiawah.

Θα μπορούσατε να του συγχωρήσετε μερικά τρεμάμενα γόνατα και νευρικές στιγμές, αλλά ο τελευταίος γύρος του Mickelson ήταν μια υπενθύμιση της παλιάς παροιμίας ότι η τάξη είναι μόνιμη.

Όλα τα λάθη διορθώθηκαν με πουλάκια, και ενώ είναι δίκαιο να πούμε ότι ούτε ο Brooks Koepka ούτε ο Louis Oosthuizen προσπάθησαν να τον ανατρέψουν, ο Mickelson γύρισε πίσω τα χρόνια στη Νότια Καρολίνα για να αψηφήσει τις πιθανότητες σε ιστότοπους όπως Μπεντάκ.

«Αυτό είναι απλά ένα απίστευτο συναίσθημα. Απλώς πίστευα ότι ήταν δυνατό, αλλά όλα έλεγαν ότι δεν ήταν και ελπίζω ότι άλλοι θα βρουν αυτήν την έμπνευση." συλλογίστηκε ο Μίκελσον καθώς κρατούσε το Wanamaker Trophy.

«Μπορεί να χρειαστεί λίγη επιπλέον δουλειά και πιο σκληρή προσπάθεια για να διατηρήσετε τη σωματικότητα ή να διατηρήσετε τις δεξιότητες, αλλά θεέ μου αξίζει τον κόπο τελικά. Απλώς μου αρέσει αυτό το παιχνίδι και μου αρέσει αυτό που κάνω και μου αρέσει η πρόκληση να ανταγωνίζομαι τόσο μεγάλους παίκτες».

Στα μεγάλα γηρατειά των 50, ο Mickelson έγινε ο γηραιότερος νικητής ενός μεγάλου πρωταθλήματος στην ιστορία του παιχνιδιού και απέδειξε ότι οι σύγχρονοι παίκτες δεν έχουν αφήσει ακόμα τον παλιό γκαρντ στο πέρασμά τους.

Μια «βόμβα» κατατεθέν από το 16ο μπλουζάκι ήταν η στιγμή που οι συγκεντρωμένοι θαμώνες, μαζί με εκατομμύρια που παρακολουθούσαν στην τηλεόραση, πίστευαν πραγματικά ότι ο Μίκελσον θα το έκανε.

ΣΧΕΤΙΖΕΤΑΙ ΜΕ: Phil Mickelson: What's In The Bag;

Όσοι παρακολουθούν τα κοινωνικά κανάλια του Mickelson θα γνωρίζουν καλά τη χαρούμενη προσωπικότητά του και το γεγονός ότι δεν παίρνει πάντα τον εαυτό του τόσο στα σοβαρά. Ωστόσο, αυτός ο αστείος χαρακτήρας δεν φαινόταν πουθενά την Κυριακή στο PGA.

Με τα μάτια του κρυμμένα πίσω από σκούρες αποχρώσεις, ο Mickelson βρισκόταν σε full business mode σε ένα back nine που αποδείχτηκε εξαιρετικά δύσκολο όλο το απόγευμα.

Ο Αμερικανός θριάμβευσε, όχι μέσα από έναν εξαιρετικό τελικό γύρο, αλλά χάρη στην ικανότητά του να περιορίσει τη ζημιά σε αυτές τις τελευταίες εννέα τρύπες.

Ο Koepka και ο Oosthuizen δεν αντιμετώπισαν τις συνθήκες με το ίδιο επίπεδο ικανοποίησης, και αυτό έδωσε στον Mickelson το απλό καθήκον να κατεβάσει το κεφάλι του και να φτιάξει το pars.

Οι σκηνές που συνόδευσαν τον Mickelson και τον Koepka στις 18 ήταν συγκλονιστικές και συναρπαστικές, καθώς και ελαφρώς άβολες.

Καθώς και οι δύο άντρες χτυπούσαν τις βολές τους στον δρόμο, πλήθη συγκεντρώθηκαν μαζικά πίσω τους, καθώς οι υπεύθυνοι του τουρνουά προσπαθούσαν να συγκρατήσουν αυτούς που έτρεχαν για την καλύτερη θέα στο 18ο πράσινο.

Ο Mickelson το περιέγραψε ως «ανησυχητικό, αλλά εξαιρετικά φοβερό». Η Koepka ήταν λιγότερο διπλωματική.

Αλλά ενώ το πλήθος ξεπέρασε αναμφίβολα τα όρια, ήταν ανακούφιση να βλέπεις μεγάλα πλήθη σε ένα αθλητικό γεγονός και ο Mickelson τους χάρισε αναμνήσεις για να διαρκέσουν μια ζωή.

Είναι δίκαιο να πούμε ότι κανείς δεν πίστευε πραγματικά ότι είχε έναν άλλο σημαντικό τίτλο μέσα του, αλλά με μισό αιώνα πίσω του, δεν χρειάζεται να πείτε στον Mickelson ότι η ζωή είναι γεμάτη εκπλήξεις.