Gdy presja rosła, a tłumy przepychały się o widok historii, Philowi ​​Mickelsonowi łatwo byłoby się rozpaść.

Mickelson, golfista, który zdaniem wielu wygrałby o wiele więcej głównych mistrzostw, gdyby nie osiągnął szczytu w tym samym czasie, co Tiger Woods, miał doskonałą okazję do wygrania swojego szóstego turnieju głównego w wietrznych warunkach w ostatniej rundzie PGA Mistrzostwa na Ocean Course, Kiawah Island.

Mogłeś mu wybaczyć kilka drżących kolan i nerwowe chwile, ale ostatnia runda Mickelsona była przypomnieniem starego powiedzenia, że ​​klasa jest trwała.

Wszystkie błędy zostały nadrobione ptaszkami i chociaż można śmiało powiedzieć, że ani Brooks Koepka, ani Louis Oosthuizen nie dali z siebie wszystkiego, próbując go obalić, Mickelson cofnął lata w Południowej Karolinie, aby przeciwstawić się przeciwnościom na stronach takich jak Betdaq.

„To po prostu niesamowite uczucie. Po prostu wierzyłem, że to możliwe, ale wszystko mówiło, że tak nie jest i mam nadzieję, że inni znajdą tę inspirację.” Mickelson zastanowił się gdy trzymał trofeum Wanamakera.

„Utrzymanie fizyczności lub umiejętności może wymagać trochę dodatkowej pracy i większego wysiłku, ale w końcu warto. Po prostu kocham tę grę i kocham to, co robię, i uwielbiam wyzwanie, jakim jest rywalizacja z tak wspaniałymi graczami.

W wieku 50 lat Mickelson stał się najstarszym zwycięzcą głównych mistrzostw w historii gry i udowodnił, że współcześni gracze nie porzucili jeszcze starej gwardii.

Znakiem rozpoznawczym „bomby” z szesnastej koszulki był moment, w którym zgromadzeni klienci, wraz z milionami widzów w telewizji, naprawdę uwierzyli, że Mickelson to zrobi.

ZWIĄZANE Z: Phil Mickelson: Co jest w torbie?

Ci, którzy śledzą kanały społecznościowe Mickelsona, doskonale zdają sobie sprawę z jego jowialnej osobowości i faktu, że nie zawsze traktuje siebie tak poważnie. Jednak tej żartobliwej postaci nigdzie nie można było zobaczyć w niedzielę na PAR.

Z oczami ukrytymi za ciemnymi okularami, Mickelson był w pełnym trybie biznesowym na dziewiątce z tyłu, co okazywało się wyjątkowo trudne przez całe popołudnie.

Amerykanin triumfował nie dzięki wyjątkowej rundzie finałowej, ale dzięki swojej zdolności do ograniczania obrażeń na tych ostatnich dziewięciu dołkach.

Koepka i Oosthuizen nie radzili sobie z warunkami z takim samym poziomem pewności siebie, co dało Mickelsonowi proste zadanie: pochylić głowę i zrobić pars.

Sceny, które towarzyszyły Mickelsonowi i Koepce 18 sierpnia, zapierały dech w piersiach i były porywające, a także nieco niewygodne.

Gdy obaj mężczyźni oddali strzały na torze wodnym, tłumy zgromadziły się za nimi, a urzędnicy turniejowi starali się powstrzymać tych, którzy walczyli o najlepszy widok na 18. green.

Mickelson określił to jako „niepokojące, ale wyjątkowo niesamowite”. Koepka był mniej dyplomatyczny.

Ale podczas gdy tłum bez wątpienia przekroczył granicę, ulgą było zobaczyć wielkie tłumy na imprezie sportowej, a Mickelson dał im wspomnienia na całe życie.

Można śmiało powiedzieć, że nikt tak naprawdę nie wierzył, że ma w sobie kolejny ważny tytuł, ale mając za sobą pół wieku, nie trzeba mówić Mickelsonowi, że życie jest pełne niespodzianek.